Во галеријата Рудиќ, утре на 07.06.2023(среда) во 20ч ќе се отвори изложба на Бранимир Карановиќ, Професор емиритус на Факултет за применети уметности од Белград.
Карановиќ дипломирал на Факултетот за применета уметност во 1974 година во класата на проф. Божидар Џмерковиќ во Белград. Магистрирал графика во 1976 година на Факултетот за ликовни уметности во Белград во класата на проф. Марко Крсмановиќ. Од 1978 до 1997 година, професор по фотографија на Академијата за уметности во Нови Сад, а од 1996 година, професор по фотографија на графичкиот отсек на Факултетот за применети уметности во Белград. Се занимава со графика и фотографија. Од 1974 година активно изложува графики и фотографии на самостојни и групни изложби во земјата и странство.
Добитник е на бројни награди и има одржано повеќе од 40 авторски изложби на фотографии и графики.
Како автор кој припаѓа на генерација уметници кои внесоа нов поглед на фотографската уметност во рамките на нејзиниот уметнички статус, Карановиќ во текот на деведесеттите години на 20 век се сврте кон урбаното како неисцрпен извор на мотиви и почна да го истражува документарниот запис како функција. од уметничко значење. Истражувајќи го односот меѓу визуелните уметности (графичка дисциплина) и фотографскиот (документ/уметност) пристап, тој ги фотографира, регистрира, ги забележува сите маргинални артефакти, скици на општествени карактеристики, но и рефлексии на размислувањето на авторот. Логично следејќи го сопствениот инстинкт, Карановиќ ги истражува сите визуелни сегменти што ги наоѓа во околината, ги забележува и ги рециклира во нови значења.
Постструктуралистичкиот принцип кој често се наоѓа во основата на неговите понови дела се отсликува и во фотографскиот (фото-графички) циклус “Пазам каде газам“ кој со своето духовито име асоцира и на двојните вредности на самата содржина. Секако, оваа серија не е создадена автономно во однос на досегашното дело на Карановиќ, туку е натамошно продолжение на неговата вклученост во интерпретацијата на фотографијата како медиум кој понекогаш постои на маргините на уметничките дисциплини и е интерактивен со графичките процеси. Во случајот со серијата “Пазам каде газам“, Карановиќ ја истакнува интерпретацијата на фотографијата како готов објект/документ со двојно значење со нејзината асоцијативна содржина. Како таков, со својата привлечност и визуелна динамичност, го свртува вниманието на гледачот кон пронајдената и снимена содржина, како и кон содржината што ја толкува самиот автор.
Гледано хронолошки, сериите на Карановиќ укажуваат на линеарно развиен интерес и проширување на идејата на авторот, што го вклучува, речиси опсесивно, во неговата долгорочна работа. Нивната содржината очигледно се толкува врз основа на личниот филтер на авторот низ иронија и духовит пристап, но и луцидно набљудување на секојдневниот живот. Покрај снимањето, Карановиќ секако ги истакнува атрибутите на современата фотографска уметност: визуелна привлечност, симболика на снимената содржина, привлечност на снимениот материјал.
Во конкретниот творечки опус на Бранимир Карановиќ е отсликана тезата за спојување на фотографскиот документ и неговата уметничка вредност. Како што наведува и самиот уметник, реализацијата на оваа фотографска серија е создадена хронолошки, линеарно надоврзувајќи се на неговата претходна работа, која секогаш балансирала помеѓу графиката и фотографијата. Ова го одразува и односот на авторот кон суштината на фотографскиот медиум, кој понекогаш балансира на границата меѓу уметноста и механичкиот, документарен запис. Со рециклирање на документот, Карановиќ го толкува со тоа што го враќа сурогатот во природната средина и со тоа го претвора во уметничка форма.
