Меѓу бројните автори кои потекнуваат од територијата на Босна и Херцеговина, позната како тектонска плоча каде што се испреплетуваат бројни култури и цивилизации, значајно место според обемот, но и квалитетот на творештвото му припаѓа на Иво Мијо Андриќ (1948, Чаниќи, кај Тузла, БиХ).
Тој е еден од најплодните современи хрватски и босанско-херцеговски писатели, потписник на педесетина авторски книги и застапен во уште толку антологии, избори и зборници ширум светот.
Kритиката И. М. Андриќ го означува како „атипичен книжевник“ со многу хобија и љубави. Тој себеси најмногу се препознава како поет и тоа како „зимски поет“, бидејќи како што самиот иронично вели неа ја пишува најмногу во зима. Жесток поборник за правата на работниците, за правото на слободно изразување и гласноговорник за значењето на писателите и нивната потреба во денешниот свет, последните години објавува исклучиво дигитални книги.
Збирката песни Верси за збогум во препев на Славчо Ковилоски, а во издание на Академски печат е сочинета од дваесет и шест песни, сместени во четири циклуси: „Денес за утре“, „Севременски тажаленки“, „Смисла и реалност“ и „Црти на љубовта“. Неговите песни се читливи за сите генерации и јасно го отсликуваат неговиот светоглед: повикување на природата, на внатрешните чувства во односите со најблиските (но, без патетика), на искрена тага за загубите, на отворен повик за љубов, на иронизирање на општествено-политичките збиднувања, на раните од војната итн.
Ова е прво претставување на Андриќ на македонски јазик.
Симнете ја книгата ТУКА.
